Op initiatief van de actiegroep arbeidsonrust had een groep vrijbondsleden zich aangesloten bij de onderwijsstaking van 15 maart. We hebben dit gedaan om solidariteit te uiten met het stakend onderwijspersoneel en om mensen aan te sporen zichzelf te organiseren en zich niet te laten pacificeren door de bonden. Hierbij hebben we flyers verspreid en contact gezocht met de aanwezige stakers. Het was natuurlijk één groot festival, zoals FNV demo’s dat vaker zijn. Broodjes worst, festival catering, een groot poppodia: geen enkel geld uit de stakingskas is bespaard gebleven om de arbeiders een zo groot mogelijke spektakelshow te geven.
Nieuwsgierige vragen over onze zwartrode vlaggen
Op de weg erheen was het zeer druk. De treinen waren vol met voornamelijk reizende stakers, ouders & kinderen die solidair waren met de staking. Bij vrijwel elk groot station werden de treinen voller. Den Haag centraal was overvol, en de ordedienst van de Algemene Onderwijsbond probeerde vriendelijk mensen van het station naar het malieveld te krijgen. Ook wij kregen dit verzoek, maar wacht eerst op nog een aantal mensen die met een andere trein zouden komen. Om tussen de mensen op te vallen gebruikten we een aantal zwartrode vlaggen die we hadden mee genomen. Dit leiden tot enige nieuwsgierige vragen van een paar mensen van de ordedienst over wat die vlag betekende en waar we bijwoorden.
Opvallend was dat de politie in grote
getallen aanwezig was, inclusief ME. Wat vreemd was gezien het feit
dat de organisatie een vrij gematigde bond was en dat Nederlandse
stakingen niet bekend staan om hun militante karakter en
straatgevechten met de politie. Al helemaal niet als het om
onderwijspersoneel gaat. Druk bezocht was het wel, al is het
malieveld zo groot dat alles klein lijkt. Duizenden, tienduizenden?
De AOB had de nodige voorzieningen mee genomen en de sfeer was
positief ondanks het slechte weer. Het was daarin tegen alles behalve
actief en strijdvaardig, ondanks de goede intenties en oprechtheid
van de stakers en andere aanwezige werden we vooral gereduceerd tot
klapvee. Terwijl we met een massa van die omvang veel beter hadden
kunnen lopen door Den Haag. Wat veel meer indruk en energie had
gegeven aan het geheel. Maar goed, we stonden daar nu eenmaal, dus
hebben wij ons best gedaan om onze handen uit de mouwen te
steken.
Toffe gesprekken met docenten
We hadden voor de demonstratie vlaggen mee, flyers, een banner en een koffer vol met teksten. We hadden redelijk wat om uit te delen dus! We onderscheiden ons hierin van de Internationale socialisten en hun standje en eeuwige kranten door onze sympathieke politiek, maar ook doordat we oprecht geïnteresseerd waren in de verhalen van de docenten die aanwezig waren. We hebben in gesprekken geprobeerd mensen aan te sporen zelf actie te gaan voeren op hun plaatselijke school, tegen hun bestuur. Dát is waar voor veel docenten de pijnpunten immers liggen. De bedrijfscultuur, de prestige projecten waar wel geld voor blijkt ipv van meer leraren, te veel administratiewerk etc etc. De FNV of de overheid gaat de managers van die scholen niet aanpakken. Zolang de besturen zo corrupt zijn gaan de centen die ze in Den Haag in het educatiesysteem pompen naar verkeerde handen. Eén van ons gebruikte in z’n praatje een voorbeeld van een bevriende docent: hoe ze op zijn school de therapeut hadden wegbezuinigd, maar wel een monumentale trap gebouwd als prestigeproject. Tot twee keer toe antwoorden docenten van andere scholengemeenschappen notabene dat zij óók zo’n prestige trap gebouwd hadden gekregen. Er bleek een algemene deler te zijn binnen de onvrede en wij hadden die raak ingeschat. Het was een érg positieve dag, met veel goede gesprekken, goede reacties op onze banner. Zeker iets dat voor herhaling vatbaar is!
Stipt om twee uur toen het feestje afgelopen was begonnen mensen al af te druipen. Er is door studenten die aanwezig waren (een groep van misschien 100, 150 mensen) nog een poging gedaan om het ministerie van educatie dat ook vlak bij was te blokkeren. Die was echter van kortstondige duur, de politiepaarden kwamen al aangelopen en mensen hadden niet echt zin om gearresteerd te worden. Het was een mooie solidaire poging om een randje van verzet te geven aan een enigszins saaie manifestatie. Dat lag niet aan de arbeiders die aanwezig waren, niet eens aan het weer, maar aan de lamgeslagen en gekortwiekte liberale FNV. Wij zijn ook maar huiswaarts gegaan en hebben in de trein nog wat nagepraat. We zouden dit soort acties zeker vaker willen doen. We vonden het allemaal erg positief.
Dus, mocht je binnenkort een mailtje langs zien komen van de actiegroep ‘Arbeidsonrust’: sluit je aan!
Onze solidariteit werd echter niet door de politie geapprecieerd
Ondanks de goede en drukke sfeer die er heerste op het station werden we onderweg naar het Malieveld staande gehouden door Oom Agent.
Toen we compleet waren en we ons met vlaggen en al bij de stroom mensen voegde, duurder het niet lang voordat we omsingeld werden door de politie. Midden in de mensenmassa, waardoor er enige file ontstond. De reden? Ze wilde onze identiteit en spullen onderzoeken. We zouden aldus de politie van een andere demonstratie zijn en niet onderdeel zijn van de organisatie. Wat vreemd is want het was een openbare manifestatie. We namen geen genoegen met dit excuus en eiste dat we een legitieme reden kregen. Na enige argumenten over en weer, werden we als nog uit de menigte gehaald. Hierna werden onze identiteitsbewijzen en onze koffer met flyers en ander leesmateriaal onderzocht. Iedereen die die zich niet kon identificeren werd apart gezet en verhoord.
Terwijl de discussie doorging, overhoorde we één van de agente over de intercom dat zij {de politie} bezig waren met ‘die mensen van AFA’, wat waarschijnlijk de reden was dat ze ons wouden controleren. Waarschijnlijk zagen ze ons vanwege de zwartrode vlaggen aan als een onderdeel van AFA. Desondanks al deze moeite vonden ze geen reden om ons ook te vorderen terug te gaan of te arresteren en konden we door lopen, al zullen we als personen ongetwijfeld nu geregistreerd staan in een politierapport En één van ons waarschijnlijk een boete op de deurmat kan verwachten voor het niet tonen van hun paspoort. We hadden ’t moeten weten, de Haagse politie, wat een honden zijn het toch. Onze solidairiteit gaat ook uit naar de mensen die dagelijks met deze bende in één stad moeten rondhangen
HIER staat de oproep voor de onderwijsstaking.