Onderstaande tekst werd afgelopen zaterdag (30 novmeber 2013) uitgedeeld op de FNV bijeenkomst “Koopkracht en echte banen” in Utrecht. Een handvol Vrije Bond leden waren aanwezig en verspreiden de pamfletten. Op de blog van Peter Storm staat een uitgebreid verslag van de dag.
De regering bezuinigt en neemt onze voorzieningen stuk voor stuk op de korrel. Ondernemers houden lonen laag. De gemiddelde loonstijging ligt al jaren beneden de inflatie, zodat mensen jaar na jaar koopkracht inleveren. Bedrijven en instellingen ontstaan mensen. Gemeenten dwingen mensen zonder baan intussen in gedwongen ‘vrijwilligerswerk’. Daarmee worden reguliere arbeidskrachten vervangen door vrijwel rechteloze dwangarbeiders. Allemaal ontwikkelingen waarmee regering en ondernemers winsten willen opdrijven en de concurrentiepositie willen verstevigen – op onze kosten en over onze ruggen.
Geen sociale partners maar tegenstanders
Regering en ondernemers zijn geen overlegpartners, maar onverzoenlijke tegenstanders. Het heeft geen zin om ze met redelijke argumenten te overtuigen. Hun doel is niet de redelijkheid maar de winstgevendheid. Het kan ze niets schelen zolang de winsten blijven stromen. Zolang wij ze beschouwen als overlegpartners, lachen zij in hun vuistje terwijl ze de volgende aanslag op ons levenspeil beramen. Wat hier past is geen sociaal akkoord maar sociale strijd.
Ze raken waar het pijn doet
Sociale strijd betekent: ondernemers raken waar het ze pijn doet: in hun winsten. Staken om de productie stil te leggen, verbeteringen af te dwingen, blokkeren van distributienetwerken zodat gemaakte spullen niet geleverd kunnen worden, stevige actievormen om ze te treffen dat ze toegeven. Sociale strijd betekent laten zien dat deze orde niet te handhaven is. Stevige demonstraties zijn wel het minimum om dat te laten zien.
Solidariteit is ons wapen
Staken, blokkeren, demonstreren.. niemand gaat dat voor ons doen, geen politici en geen bondsbestuurders. Dat doen we dus maar beter zelf en samen. Directe actie is ons wapen. Organisatie van mensen zelf is ons wapen. Solidariteit op de werkplek, solidariteit tussen mensen op verschillende werkplekken maar ook solidariteit tussen mensen met en zonder baan is ons wapen. Ook de solidariteit tussen mensen van verschillende herkomst en kleur hoort daarbij. Verdeel en heers is altijd een wapen van de rijken en machtigen geweest. Die moeten we hen ontnemen. We hebben meer gemeen dan de rijken en machtigen ons doen lijken.
Voor een vrij en solidair bestaan
We houden ons voor ogen dat onze prioriteiten fundamenteel botsen met die van regering en bedrijven. Zij denken in macht en winst, en onderwerpen alles daaraan. Wij stellen de werkelijke behoeften van mensen hier tegenover. Wij organiseren onszelf om die met directe strijd dichterbij te brengen. In het verlengde van die strijd ligt een ander soort maatschappij – eentje die niet langer door bazen en politici bestuurd wordt ten bate van winst en macht, maar door onszelf bestuurd met als leidraad onze behoeften met een vrij en solidair bestaan.
Waar wachten we op?
Dit pamflet wordt gemaakt en verspreid door mensen van de Vrije Bond.