-ENGLISH BELOW-
Op 12 juni aanstaande gaan we de straat op voor anarchie, vrijheid, solidariteit, en dus zeker queer bevrijding. We willen een wereld waarin iedereen echt vrij is, trans, non-binair, queer, of anderszins divers. Waar aggressie tegen queer en trans mensen tot het verleden behoort. Wij demonstreren voor bevrijding van een maatschappij die drijft op cisheteronormativiteit en schijntolerantie, bevrijding van pinkwashing door bedrijven, het regenboogkapitalisme dat onze cultuur approprieert en al het leven eruit zuigt voor wat winstgeving over onze gebroken ruggen heen, en ons verder door en door kapotmaakt, onze rechten verder afbrokkelt en maar al te graag mee lobbyt voor een wereld waarin wij niet kunnen bestaan. Ondertussen staat opkomend fascisme op de poort te bonzen om de klok nog veel harder terug te zetten voor iedereen die van de cisheteronorm afwijkt. Wij strijden voor een samenleving waarin eenieder vrij is zich te voelen, zich te identificeren of te houden van elkaar zoals men dat ervaart.
Werp de poorten en hun poortwachters omver!
Jaren na het “verliezen” van de strijd tegen homorechten, heeft de doodscultus besloten vol te gaan voor de transfobische beweging. Trans vrouwen van kleur en queer migranten worden hier zoals altijd het hardst door geraakt. De nieuwe golf van anti-trans geluid, geweld, wetgeving, lobbyisme en cultuur is diep angstaanjagend en aanzettend tot nog meer hopeloosheid die we zelfs in de beste tijden onder kapitalisme al zo goed kennen. De messen van de poortwachters die mogen beslissen wie van ons “trans genoeg zijn” en wie te queer, die onze vaak levensreddende medicijnen die we op pure zelfbeschikking zouden moeten kunnen krijgen bewaken, worden steeds scherper, sommige poorten worden met beton dicht gemaakt, het gebeurt in stilte, en het voelt alsof we er niets aan kunnen doen. Dit is waar wederkerige hulp onze hele wereld kan openen, vrij van de ogen van cisnormativiteit, de angst en fetish achterdochtigheid van het systeem voorbij. Onze lichamen, onze hormonen, onze keuzes. Het is nog jong, maar we leren het wel. Zo lang we samen zijn en elkaar niet zo maar laten vallen, zullen we uiteindelijk geen genderpoli meer nodig hebben. Alle hormonen voor iedereen.
Queers gaan de straat op
Queer bevrijding gaat veel verder en dieper dan trouwrechten, voornaamwoorden, genderneutrale toiletten of andere dingen die misschien wel ergens een plekje hebben in onze emancipatie, maar niet tot de kern ervan behoren. De onderhandelingskruimels die het kapitalisme ons soms nog wel wil geven, om vervolgens te zeggen dat de strijd voorbij is, de gelijke rechten gehaald zijn en het tijd is voor ons om alleen maar dankbaar te zijn en te assimileren in een “normaal” leven. Terwijl we nog altijd in stilte op zijn best een zeer voorwaardelijk bestaansrecht hebben, maar nog altijd disproportioneel dichtbij de afgrond van de surplus van het laatkapitalisme en fascisme staan, als slachtoffers van emotioneel, fysiek en seksueel geweld, armoede, dakloosheid, bureaucratische verstrengeling, ziekten, trauma, depressie, suicidale ideaties, en ga zo maar door. Assimilatie betekent stil worden, onze plek in kapitalisme accepteren en meedraaien in zijn destructie. Echte vrijheid, die we zo hard nodig hebben, betekent alles afbreken dat ons zo veel leed aan doet, voor de mensen die niet queer zijn om elk ongemakkelijk gesprek en aangeleerd stigma aan te gaan, en aan het einde van de dag, om de staat onklaar te maken. Want de staat zal in economische, culturele of ideologische crisis zich altijd keren tot populisme, lobbyisme en militaire authoriteit om de meest gemarginalizeerde mensen als eerst op te offeren. En queer mensen maken altijd deel uit van deze groep. Het is hoog tijd voor ons om samen op te staan, elkaar te omarmen met strijdvaardige liefde, wederkerige hulp, en onophoudelijke pure solidariteit, die we voor, sinds en na stonewall zo vaak hebben laten zien, een hand uit te rijken naar intersectionaliteit, onze strijd opnieuw uit te vinden zoals we al zo vaak hebben gedaan, totdat we allemaal vrij zijn.
Echte vrijheid begint in de straat.
12 juni, 14:00, Mercatorplein. Anarchie.
Hoewel het aantal besmettingen afneemt, blijft corona een gevaarlijke ziekte. Wees voorzichtig, kom niet als je klachten hebt, houdt afstand en draag gezichtsbedekking.
The coming june 12th we take to the streets for anarchy, freedom, solidarity and therefor most definitely queer liberation. We want a world where everyone is truly free, trans, non-binary, queer, or diverse in any other way. Where aggression against queer and trans people is a thing of the past. We demonstrate for liberation from a society that holds up cishetnormativity and fake tolerance, liberation from pinkwashing by corporations, the rainbow capitalism that appropriates our culture and sucks all the life out of it for some profits over our broken backs, and otherwise destroys us through and through, crumbles our rights further and further and is all too eager to lobby for a world where we can’t find any existence. Meanwhile upcoming fascism is slamming at the gates to turn back the clock so much harder for everyone who deviates from the cisheteronorm. We fight for a society where everyone is free to feel, identify and love each other as we experience.
Down with the gates and their gatekeepers!
After “losing” the battle against gay rights, the death cult has decided to go all out for the transphobich movement. Trans women of color and queer migrants are as always hit hardest by this. The new wave of anti-trans noise, violence, legislation, lobbying and culture is deeply terrifying and gives way to even more hopelessness that we are all too familiar with even during the best of times under capitalism. The knives of the gatekeepers who get to decide which of us are “trans enough” and which too queer, who guard our often life saving medication that we should be able to get on pure self-determination, are sharpened to an excessive degree, some gates are shut with concrete, it happens in silence, and it feels like there’s nothing we can do about it. This is where mutual aid can open our entire world, free from the cis gaze, past the the fear- and fetish suspicion of the system. Our bodies, our hormones, our choices. It’s still young, but we will learn, we’ll get there. As long as we’re together and don’t just throw each other under the bus, We will eventually not need any gender clinic. All hormones for everyone.
Queers take to the streets
Queer liberation goes much further and deeper than marriage rights, pronouns, genderneutral bathrooms or other things that may very well have a place in our emancipation, but aren’t at the core of it. The bargaining chips that capitalism might sometimes still be willing to give to us, to then proceed and say the fight is over, equal rights have been achieved and it’s time for us to be only thankful and assimilate into a “normal” life. While we continue to still at best have a deeply conditional right to existence, in silence, but continue to stand disproportionately close to the cliff of the surplus of late capitalism and fascism, as victims of emotional, physical and sexual violence, poverty, homelessness, bureaucratic entanglement, illness, trauma, depression, suicidal ideations, and so on. Assimilation means be silent, accept our place in capitalism and be a part of its destruction. True freedom, that we need so much, means tearing down everything that does so much harm, for those who aren’t queer to take on every uncomfortable conversation and internalized stigma, and at the end of the day, to abolish the state. For the state will always, in economic, cultural or ideological crisis, turn to populism, lobbyism and military authority to sacrifice the most marginalized people first. And queer people will always be among them. It’s high time for us to stand up together, embrace each other with our militant love, mutual aid, and unending pure solidarity, which we’ve shown before, during and since Stonewall so many times, to reach out to intersectionality, reinvent our battle as we’ve done so many times, until all of us our free.
True freedom starts in the streets.
June 12th, Mercatorplein. Anarchy.
Although the number of infections is going down, corona remains a dangerous disease. Please be careful, don’t come if you have symptoms, keep distance and cover up.