Beste leden van de Vrije Bond en andere geïnteresseerde.
Betreft geld inzameling voor D.A.F. (Revolutionair Anarchistisch Front) Turkije i.v.m. actieve solidariteit rond Kobane in Syrië .
De solidariteitskas van de Vrije Bond heeft vandaag 500 euro (9-10-2014) overgemaakt naar de anarchistische organisatie D.A.F Devrimci Anarşist Faaliyet (Revolutionair Anarchistisch Front). Door de loop der jaren zijn er verschillende ontmoetingen geweest tussen Nederlandse anarchisten (en Vrije Bond leden) en mensen van de D.A.F. De ervaring om met hen te spreken en te leren kennen, hebben altijd bijgedragen aan de overtuiging dat de kameraden van de D.A.F. zeer betrouwbaar zijn en zeer toegewijd aan de anarchistische zaak zijn.
Het duurde dan ook niet lang dat onze kameraden van de DAF zich zouden mengen in het conflict rond de stad Kobane op de Turkse Syrische grens, dat op dit moment al weken wordt belegerd door milities van de I.S. (Islamitische Staat). Het geval wil dat anarchisten, revolutionaire linksen, koerden en andere groepen en individuen een autonome grenswacht hebben gevormd om mogelijke IS strijders te stoppen om vanuit Turkije naar Syrië te gaan. Ze proberen ook goederen voor de IS en de olie handel vanuit Syrië naar Turkije tegen te houden. De I.S. heeft grote olievoorraden en raffinaderijen in handen en financiert zo de oorlog.
Het tweede doel is om als waarnemer de Turkse politie, leger en douane te observeren en daarover te rapporteren wanneer die weer IS strijders toe laat vanuit Turkije, Syrië in. Dit is al meerdere malen aantoonbaar gebeurt. De politie en leger zitten niet te wachten op pottenkijkers en er zijn dagelijks rellen en botsingen met de waarnemers, Koerdische bewoners van de regio en andere solidaire groepen. Het lukt soms om grensovergangen te doorbreken of te bestormen zodat vluchtelingen vanuit Syrië Turkije in kunnen gaan en Koerdische strijders vanuit Turkije zich kunnen aansluiten bij de vechtende Koerdische milities zoals de JPG, gemengde Koerdische milities verbonden aan de PKK en de YPJ, milities die alleen bestaan uit vrouwen, ook verbonden aan de PKK.
De DAF heeft geld nodig om daar ter plekke direct hulp en ondersteuning te verrichten. Denk aan voedsel, medicijnen en andere hulpgoederen, maar ook communicatie apparatuur, scanners (om radio verkeer van leger en politie te luisteren), porto’s, telefoonkaarten, foto en videoapparatuur. Vervoer vanuit Turkije naar de grens moet gefinancierd worden, zodat een steeds nieuwe aanwas van mensen aan de grens druk kan uitoefenen op politie en leger.
Wij als anarchisten voelen ons diep verbonden met de kameraden in Turkije en de Koerdische regio’s en we willen een daad stellen tegen deze wereld van apathie en onverschilligheid. Daarom roepen wij een ieder op om geld te doneren voor de DAF of initiatieven te nemen om geld in te zamelen. Wij stellen de rekening van de Vrije Bond open voor een ieder die solidair is. Zodra er een aanzienlijk bedrag is maken wij dat direct over aan de DAF, bedragen die later binnen komen zullen later op plek van bestemming komen. De eerste 500 euro is al gearriveerd in Turkije.
Dus stort op:
IBAN: NL80INGB0005495473
BIC/Swift: INGBNL2A
T.n.v. Vrije Bond
te Amsterdam
o.v.v. : DAF
Er is de afgelopen dagen intensief contact geweest met de kameraden van de DAF en hieronder is een email die we vannacht hebben ontvangen, geen tijd voor vertaling, dus in het Engels.
Revolution will win in Kobanê!
Our Comrades in Boydê Village Reports:
It’s the 24th day of ISIS attacks on Kobanê. While people’s defending forces in all border villages are on human shield sentry for Kobanê against attacks, everyone, everywhere in the region we live, rised up not to let Kobanê fall.
We have been on human shield sentry for around three weeks in Boydê village west of Kobanê. In the last two days, explosions and sounds of clashes got intense in Kobanê’s outer districts and town center. During this period of intense clashes, military forces increased their attacks on human shield sentries at border villages. Soldiers of Turkish State has been attacking with gas bombs to those who approach the border from both sides, including the village that we are in, which was attacked on Tuesday. Soldiers also used live ammunition from time to time in their attacks and wounded people.
These attacks on border villages especially mean that ISIS forces are allowed passage through the border. Republic of Turkey’s support to ISIS is clearly visible here as it is there. Of course that’s not the only thing that is clear. We have learned that one of the ISIS leaders commanding the attack on Kobanê got killed by YPJ/YPG forces. Meanwhile clashes today are as intense as before and continued all day long. Sounds of clashes almost never stopped today. However now we know that explosions are made by YPJ/YPG forces. It’s reported that YPJ/YPG forces tactically emptied the streets of Kobanê at town center and ambushed ISIS, neutralizing them with successful tactics.
Everyone’s excited by what’s told at village meetings; one of them is ISIS’ fear of women guerillas. ISIS represents the state, the terror, the massacre and also the patriarchy of course. Because of their belief that they cannot be so-called “martyrs” when they get killed by a women guerilla, a YPJ fighter, they are scared of encountering YPJ forces. Because when they encounter them, the women who “fight” against them show no mercy to the ISIS lot. This is the freedom against patriarchy created by YPJ fighting.
The rebellion that rises in all of Kurdistan and all cities of Anatolia in the last two days, makes us feel the invincibility of organized people. These rebellions increase the confidence in revolution for everyone in Kobanê, in villages at Kobanê border, and in all of Rojava. Whenever a sister or brother falls, although we feel the sorrow, it intensifies everyone’s anger and power here. Requiems that start with hitting on knees turn into halay dance with feet kicking fast and strong enough to crack the earth. Thus our sorrow bursts into anger, fast and strong.
This is just what everyone needs here. For the freedom and revolution that’s craved, despite everything.
Long live the People’s Kobanê Resistance!
Long live the People’s Rojava Revolution!
Long live our Revolutionary Anarchist Action!
Als aanvulling nog drie links (helaas facebook)
DAF met dagelijkse updates, soms in het Engels: https://www.facebook.com/anarsistfaaliyetorg
Anarchistische vrouwen organisatie, verbonden met de DAF: https://www.facebook.com/anarsistkadinlariz
De facebook van de Ierse Workers Solidarity Movement (anarchistische organisatie), hebben Turkse leden en vertalen vrije snel dingen naar het engels: https://www.facebook.com/WorkersSolidarityMovement
Soms is het ook directe keuzes maken denk ik, in het leven, op het moment zelf, in het ‘heetst vd strijd’, in dit geval voor de Koerden letterlijk de realiteit nu. En wat dan, passief toekijken en je onthouden van enige actie omdat je alle partijen niet moet? Niet gezegd dat dat altijd een slechte keuze is, maar ook een lastige als je hart overloopt van emoties en je aard eigenlijk liever iets zinnigs wil bijdragen lijkt me. IS is naar mijn mening mede een grote verrader van de Noord Afrikaanse revolte. (Egypte, Tunesie etc) Want zij zien nu hun kans om dat te doen waar juist zo velen voor vochten om van af te komen; authoritaire regimes. Zij die sluw afwachten, zoals de meeste mensen wellicht, die na een overwinning op een dictatuur op eens heel erg voor zgn ‘democratie’ zijn, maar voorheen zelfs hun stem nooit durfden te verheffen tegen de regerende klasse of regime. En nu opeens partijen gaan oprichten die zich keren tegen de vrijheid, de jeugd en hun ideeen etc. Kortom die anderen lieten barsten op de pleinen, aan het front destijds roepen nu soms het hardst. Al die politieke partijen willen ons iets opdringen en zijn daarmee allemaal even hypocriet, links of rechtsom. Zij de een inderdaad ‘minder kwaad’ dan de ander, we moeten er geen eentje echt helpen. Daarom ook weinig medelijden met IS of bijv de ‘brotherhood’ in Egypte, al zijn de straffen tegen vele van deze mensen nu daar ook onmenselijk. Maar om gebruikt te worden door imperialisten, door notabene de regeringen die je altijd bevochten, door de geldbeluste Saudie’s bijvoorbeeld (die gaan o.a. de milities trainen voor een ‘vrije wereld’ en democratie haha?!)
Een oorlog tevens om olie en controle, om grenzen te bewaken die onze gevangenis zijn is dus ook geen zinnige optie. De strijd zou dan beter totaal onafhankelijk zijn, zonder enige ‘coalitie’, zonder een vaste leiding vd de pkk, ‘leiders’ of wie dan ook. Vrije Koerden, (iedereen) zouden zich tegen ‘allen’ moeten keren die menen de ‘waarheid’ in pacht te hebben en daarbij een structuur volgen of partijverbond. Tegen alle vijanden van de vrijheid, mens en de natuur.
In feite wordt waarschijnlijk de gehele Koerdische beweging gebruikt als het aan sommige politici ligt en ingezet om waarschijnlijk daarna weer plaatst te maken voor de ouderwetse onderdrukking zoals voorheen altijd al was door o.a. de Turkse regering. Maar los van dat alles is dus steun geven aan de DAF naar mijn mening wel oke en nodig. Simpelweg om dat deze mensen steun verdienen en ze ook geprezen mogen worden voor hun afkeer tegen autoriteit. (alles is wellicht ergens ‘politiek’) Maar ook die wijsheid niet verliezen dat ze zich inderdaad nooit laten gebruiken door dat ‘mindere kwaad’ dat ook een kwaad is. Dat ze zoals die Spaanse vrij gevochten kolonne van anarchisten destijds de min of meer opgedrongen ‘strijdkeuze’ vd CNT even vergaten om snel de andere kant in te lopen, terug gaan naar hun ‘geboorte’ stad om daar alles weg te vagen aan resterende documenten, staatsgebouwen en instituties. (van het mindere kwaad) Zo dat zij hun eigenlijke hoofddoel, bevrijding daarvan, nooit uit het oog verloren zijn of hebben nagelaten. En met dat wapenfeit in ieder geval hun zelfrespect en daarmee ook de strijd nog niet hebben verloren of verraden.
Als je maar weet in het eind wie je echte vrienden zijn.
Het is nu 25 september en ik lees deze discussie nadat ik het stuk van de DAF heb vertaald voor Buiten de Orde. Er is internationaal breed over deze kwestie gedebatteerd en ook vanuit anarchosynduicalistische hoek elders is er kritiek geleverd. Maar allen hebben gezien dat er kansen zijn voor anarchie en vinden dat er solidariteit moet zijn met de massa’s in Rojava. Voor mijn eigen opvattingen verwijs ik naar de intussen verschenen AS en mijn antwoorden op Peter Storm, die ik bijval.
Hallo Arjan,
ik geef je eigenlijk helemaal gelijk, in die zin dat je correct bent. Ik ga nu zeker zeggen ‘maar niet realistisch’ want dat zou flauw zijn en ook waar ik voor sta (net zo goed een internationale globale bevrijding zonder enige ‘grenzen’ of aparte groeperingen die eigen gebieden claimen.) Maar een ‘eigen zone’ uitroepen of daarmee de strijd ‘starten’ lijkt nu vaak de enige optie, omringd door een grote massa ‘die niet weet wat ze willen of dit wel weet en het zelfs op wil dringen aan ander zijn we al eilandjes.
De anarchistische strijd doet me soms denken aan de uitzichtloze missie van Battlestar Galactica om aarde terug te vinden. (een leuke serie op het feit na dat het soms wel heel ‘militairistisch’ is opgezet) Een strijd die gevoerd wordt voor autonomie is inderdaad niet perse een strijd voor de anarchie. Maar nu komt het, als ik om heen kijk lijkt het wel mens eigen om je aan te sluiten bij een ‘groep’, of een geloof, een ideaal, wellicht om ‘anders’ te zijn dan de massa, uit een wel of niet terechte trots (kijk naar die voetbal fanaten) en dat zorgt dus voor dat ‘eeuwige’ verlangen voor een eigen gebied, een eigen plek, eigenheid. Dat wil ik dus ook niet helemaal ontkennen ook al heb ik er zelf minder boodschap aan me buiten de ‘wereld’ te plaatsen. Btw Ravotr (ooit herrezen uit t Trotskisme;) bedoeld het goe-roe (; Hij heeft veel geschreven over anarchisme en zijn artikelen zijn vooral informatief en ook zo geschreven dat iedereen het kan snappen, ook een huisvrouw die er verder nooit over leest zeg maar. Dus die ouwe krijgt wel props van mij. Jan B. ken ik niet persoonlijk maar ik heb Fred B. (de schilder) uit Antwerpen een paar keer dronken thuis gebracht (das geen grapje btw) Dan kon ik mooi zn schilderijen bekijken(: Fred hield zich ver van politiek (heeft ie mij ook geadviseerd maar ik luister slecht) maar was wel heel anarchistisch ingesteld van nature. Anyway, al die mensen zoeken dus ergens naar eigen ‘autonomie’ min of meer. (Sommigen zijn bescheiden en willen slechts een eigen cafe waar ze dat warme Cheers gevoel krijgen:) Het strijden tegen de Islamitische extremisten is ergens natuurlijk ook een ‘internationale’ strijd (jammer genoeg meestal geen strijd voor vrede of vrijheid wat het wel zou moeten zijn) Waar het om gaat is dus je eigen ‘anarchistische’ principes niet aan de kant zetten en dat zouden dus net zo goed doen mochten ze weigeren te strijden tegen de extremisten omdat ze dan landsgrenzen, het leger of staat zouden helpen. Want dan ‘steunen’ ze stiekem IS min of meer.Ze hoeven daarmee geen verbond te sluiten, zelfs te praten met regeringstroepen of andere politieke organisaties naar mijn idee. Hun steun in de strijd tegen extremisme moet daarom ‘autonoom’ gesteund worden en toont ook tevens goed aan dat de ‘anarchisten’ niet buigen voor een islamitische overheersing- net zo min als eentje van de staat of wie dan ook. Dat zal anarchisten geen slechte naam opleveren al is het niet te doen om eens positief in de telegraaf te komen of de sympathie vd de massa te winnen, maar tactisch is ergens wel ‘ok’. Zo lang dat de anarchistische principes/bedoelingen en einddoel maar overeind en duidelijk blijven. Dat hun steun dus geen steun is aan wie dan ook maar enkel aan de persoonlijke vrijheid.