Demonstratie Brussel 7 Okt (A)ntiautoritair Blok

reageer

Demonstratie Brussel 7 Okt (A)ntiautoritair Blok

anarchistbrussel

woensdag 7/10: Nationale betoging tegen de besparingen in Brussel. Er circuleert een oproep om een antiautoritair en antikapitalistisch blok te vormen. De betoging vertrekt om 11:00 aan het Noordstation in Brussel.

Antiautoritair en antikapitalistisch Blok vormen om 10:30 ook bij Noordstation Brussel, zoek de zwarte en zwart/rode vlaggen!

 

Ik betoog mee:

  • Omdat democratie meer is dan één keer om de vier jaar je stem laten horen.

Als jouw stem iets zou veranderen zou het verboden worden.

Voor directe democratie: economisch én politiek!! Stemmen is niet genoeg!

  • Omdat niet de economische groei, maar het welzijn voor iederéén ons doel moet zijn.

Economie in functie van de mensen – niet de mensen onderworpen aan de economie.

  • Omdat ik wil werken aan een aangename en leefbare toekomst voor mezelf

en de mensen rond mij. Niet om dividenden uit te keren aan aandeelhouders in een wereld die naar de maan gaat.

  • Omdat wij niet moeten opdraaien voor een crisis waar we geen hand in hadden.

Het kapitalisme ís de crisis – niet de oplossing.

  • Omdat onderwijs, gezondheidszorg, milieu, … meer zijn dan irritante’ onkosten’.

Het leven is iets anders dan ‘winst’ maken op korte termijn!

  • Omdat je een crisis niet oplost met onevenwichtige, onrechtvaardige en eenzijdige besparingen.
  • Einde aan het profitariaat van de rijken!

De armen minder arm en de rijken minder rijk,

 

waar wachten we op?

Publieke voorzieningen en sociale zekerheid zijn collectief goed, geen gunst van de staat. Bij ons valt niets te halen.

Geen doorgang voor de afbraak!

Wij willen geen groter stuk van de taart – ten koste van onze kameraden, collega’s, vrienden, familie en lotgenoten in binnen- en buitenland!

Wij willen de hele bakkerij én de distrubutie overnemen. Samen, in onderling overleg:

mensen die met elkaar samenwerken, subsidiair en solidair, maar van onderuit.

Solidariteit!

Wij zijn solidair met alle werknemers, baanlozen en  vluchtelingen (al dan niet met de ‘juiste’ papieren) en alle anderen die door het systeem getroffen worden. Wij willen samen met jullie nadenken over een tegenoffensief. Het wordt namelijk tijd dat we het échte profitariaat  van antwoord dienen: de rijken (én hun loopjongens) die weigeren bij te dragen aan een ecologisch duurzame wereld zonder uitbuiting, onderdrukking en uitsluiting. In een samenleving waarin vrijheid en solidariteit elkaar niet in de weg zitten, maar elkaars voorwaarde zijn.

Oude wijn in nieuwe zakken? We nemen het niet!

We hebben allemaal ons verhaal en we hebben allemaal last van hetzelfde systeem. Enkele voorbeelden:

  • Meer en meer jobs staan op de helling. Iedere dag worden levens ontworteld en vallen toekomstplannen in duigen. Inkomen weg. Wat met de lening? Wat met de kinderen? En wie wel werkt moet steeds ‘efficiënter’ werken… Maar veel jobs zijn overbodig of zelfs schadelijk… Op zijn minst vervreemdend en afstompend.
  • Verblijfsvergunningen worden ingetrokken, asielaanvragen geweigerd, terug naar de burgeroorlog en de hongersnood en/of als een crimineel opgesloten worden – voor maanden, soms langer dan een jaar – in zo genoemde vluchtelingen detentie centra. Voor alleen maar het niet hebben van papieren of niet de juiste papieren.  
  • Mensen  worden gedwongen arbeid te verrichten in ruil voor hun uitkering. De sociale zekerheid die WIJ hebben opgebouwd wordt afgebroken. Hoe moet het nu verder? ‘Gemeenschapsdienst’ is dwangarbeid!
  • In 1950 was de verhouding van de lonen van de gemiddelde leidinggevende tot dat van de gemiddelde werknemer ongeveer 30 tegen 1. Sinds 2000 is die verhouding geëxplodeerd tot tussen de 300 à 500 tot 1. De rijken worden rijker én de armen worden armer. Niet alleen in België maar wereldwijd worden steeds meer mensen in de armoede geduwd. 

De lijst verhalen is eindeloos… Als ze ‘het einde van de grote verhalen’ uitroepen, geloven we ze dan? Laten we ons verdelen-en-beheersen? Of zoeken we naar de rode draad, de samenvatting, de uitgestoken hand, de (h)erkenning van elkaar en de solidariteit die enkel kan groeien waar we zien dat onze belangen gelijk lopen: “Een bankier, een vluchteling/werkloze/vrouw/… en een werknemer zitten aan een tafel waar 20 koekjes liggen. De bankier neemt er 19 om te verdelen onder hem en zijn vrienden en waarschuwt de werknemer: ‘Pas op… Ze proberen uw koekje af te pakken. Stem op mij en ik houd ze tegen, de dieven.’

Tegenmacht

Publieke voorzieningen en sociale zekerheid zijn collectief goed, geen gunst van de staat. Want wij zijn het die de economie doen draaien, niet zij. Wij hebben dus ook alle recht om de boel in eigen beheer te nemen: wij willen geen groter stuk van de taart – wij willen de hele bakkerij én de boerderij én de distrubutie overnemen. Samen. In onderling overleg: in onze strijdorganisaties, fabrieks-, wijk- en gemeenteraden die met elkaar samenwerken, subsidiair en solidair, maar van onderuit.

We moeten de kracht van ons bewustzijn en geweten ontwikkelen, en datgene doen waarvan wij weten dat het goed is -ongeacht de wet. Zelfs tegen hun wil en wet in! Waarom ons nog langer laten chanteren? Overal ter wereld streven de rijken naar meer controle en een steeds meer totalitair regime. Gelukkig met wisselend succes.

In sneltempo worden alle sociale processen, leefpatronen, verhoudingen en waarden aan de kapitalistische logica onderworpen. Alternatieven lijken er nauwelijks nog te zijn. Van conservatief tot liberaal en van rechts tot links wordt steeds harder werken voor steeds minder loon als alleenzaligmakend verkocht: een ‘race to the bottom’ voor de meesten onder ons, die met elkaar in harde concurrentiestrijd moeten gaan om de rijkdom van de rijken te vergroten. Een eeuw of twee van steeds toenemende disciplinering heeft ertoe geleid dat de bevolking van de BV België doordrenkt is van het nuttigheids- en rendementsdenken.

Welke uitweg? Welk alternatief?

De sociale afbraak van de voorbije jaren zet zich steeds verder door. Niets doen is geen een optie meer. Het wordt tijd dat ook wij met een volledig pak kaarten gaan spelen – mét onze troeven Koningin Staking, Boer Piket, Sabotage, Bezetting en andere vormen van Directe Actie. Tijd voor strijd van onderuit. Een strijd om ons leven in eigen handen te nemen. Een strijd voor gezamenlijke zelfbepaling op en naast de arbeidsvloer. Tijd voor een anti-autoritair links dat zich ook tegen de disciplinering tot werknemer verzet. Tijd voor het sluiten van deportatiecentra die ook België kent.

Zoals de traditionele politiek ons uitverkocht heeft verwachten we niet dat de traditionele vakbonden ons zullen redden: ze hebben teveel belang bij het behoud van de sociale vrede. Maar sociale vrede zonder sociale gerechtigheid is de vrede van de baas die op twee oren slaapt, niet die van ons! Zij spelen vals, anders hadden we geen crisis, dus waarom zouden wij de spelregels moeten volgen? Want wie legt die spelregels op? Juist: diezelfde bazen en hun lakeien van de Vetstraat.

NO PASARAN!

, , ,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *