2

AGN discussieavond – Stick Together!

Op donderdag 1 maart organiseert de AGN een open discussieavond in de Klinker in Nijmegen. We gaan het hebben over organiseren in groepen, samen actie voeren en het opbouwen van een radicale structuur. Waarom zou je jezelf organiseren, of waarom juist niet? Wat zijn de risico’s van organiseren, hoe doe je dit als anarchist(en)? En uiteraard ook het spanningsveld tussen open en gesloten organisatie en formeel of informeel. Heb je een mening en wil je je graag mengen in de discussie? Kom dan ook en discussieer mee.

Donderdag 1 Maart – 20:00 – de Klinker
van Broeckhuysenstr 46, Nijmegen

2 reacties op “AGN discussieavond – Stick Together!

  • Dialectisch verband tussen theoretie en revolutionaire praxis.

    Ik kan helaas niet aanwezig zijn bij de bijeenkomst over de open discussieavond in de Klinker in Nijmegen, waar het gaat over organiseren in groepen, samen actie voeren en het opbouwen van een radicale structuur. Het inleidende stukje stelt een essentiële vraag: “Waarom zou je jezelf organiseren, of waarom juist niet?” Om toch een bijdrage te kunnen leveren aan de discussie wil ik het volgende onder jullie aandacht brengen.

    Het organisatieprobleem is altijd de achillespees van de anarchisten geweest: velen hebben steevast de voorkeur gegeven aan het belijden van de schoonheid van de anarchistische beginselen en het schoonhouden van de handen door een direct verband met de sociale werkelijkheid te negeren, – wat in feite neerkomt op een borgtocht voor het bestaande regime van uitbuiting.

    In de jaren 1920 van de vorige eeuw ontstond er een buitengewoon actieve groep van Russische revolutionaire anarchisten rondom het tijdschrift Dielo Truda (De zaak van de arbeiders). De collectieve gedachtewisseling van de Dielo Truda activisten, die die achillespees van het anarchisme ook aanvoelde, leidde tot de publicatie van het Organisatorisch Platform (1)van de revolutionaire anarchisten.
    Het Platform maakt de grens wat duidelijker tussen die vage elementen die volstaan zich anarchist te noemen en diegenen die waarlijk voorstanders zijn van de sociale strijd om de emancipatie van de arbeiders. De essentiële punten, die zich in de discussie uitkristalliseerden waren: de betekenis en geest van het Platform; de sovjets en de productie; de invloed van de anarchisten op het revolutionaire proces; de verdediging van de revolutie en revolutionaire anarchistische organisatie. De originaliteit en voornaamste tendens van het Platform bestaat in het aantonen van de noodzaak een militante praktijk van revolutionaire anarchisten solide op te bouwen door een organisatie op de been te brengen, die de meest pure en meest actieve anarchisten verenigt.
    De voorstanders van de sociale revolutie zullen, naast alle bekende problemen, in het Platform de essentiële moeilijkheden van de revolutionaire strijd terugvinden. Op het vlak van organisatie levert het Platform een fundamentele bijdrage in de formatie van een revolutionaire organisatievorm. De voornaamste beginselen – voortdurende collectieve verantwoordelijkheid en methode van collectieve benadering – vormen het tegengif op alle vormen van verstarring van het revolutionaire proces door de negatieve invloed van de staat. Deze collectieve benadering waarborgt de samenhang en het verband van de onderlinge betrekkingen tussen de revolutionaire minderheid en de werkende massa.
    Het zal duidelijk zijn dat de groep rondom Dielo Truda wordt geïnspireerd en zich laat leiden door dezelfde vooruitzichten als de voorstanders van de sociale revolutie, die een proletarische klasse-benadering hebben. Daarom is er ook veel aandacht besteed aan een diepgaand en direct dialectisch verband tussen de theoretische uitwerking en de collectieve militante revolutionaire praxis.

    Arjan (contact van Wereldrevolutie/Internationalisme)

    (1) Op 4 mei 2010 |heeft het A.K. van Gent het volgende voorgesteld: “Nestor Machno, de Dielo Truda groep en het organisatorisch platform van de revolutionaire anarchisten.”

  • @wereldrevolutie/Internationalisme – Dag Arjan,

    Bedankt voor je uitgebreide inbreng.

    Ik snap echter een aantal dingen niet zo goed die je steld, evenals de strekking of intentie van je stuk. Er staat namelijk niet echt een voorstel in. Het is eerder een stukje historische analyse van een klein deel van de anarchistische traditie.

    Ik denk dat, tegen het historisch falen van een aantal stromingen binnen het anarchisme, er ook vele voorbeelden aan te dragen zijn die weldegelijk hun verantwoordelijkheid namen. En waarbij zeker niet enkel een schoonheid van anarchistische idealen werd beleden. Sterker nog, ik denk zelfs dat een groot deel van – ik neem aan dat je hier mee doelt op de anarchisten van de daad bijvoorbeeld – ook in een wanhoop zijn geraakt door isolement en criminalisering. Echter denk ik dat dit eerder een dramatische en tragische ontwikkeling is die een aantal heeft getroffen en doen leiden tot zelfdestructieve doeleinden en/of middelen.

    Daar tegenover staan namelijk voorbeelden van miljoenen arbeiders (zowel fabrieksarbeiders/stedelijk, als agrarische werkers). Zij kwamen niet alleen op voor de rechten van de arbeidersklasse vanwege als een extern moreel iets dat geholpen moest worden, maar ook vanuit bittere noodzaak voor henzelf en hun leefomstandigheden. En zij gingen hier volledig voor.

    Er zit een miskenning in de toon die je aanslaat waarbij er bijna wordt gesteld alsof anarchisten de realitiet niet onder ogen zien en ook niet bereid zijn hier actief iets aan te doen. Anarchisthen hebben als geen ander miljoenenh mensen gevoed, van onderdak voorzien en geagiteerd tegen dit systeem en er alternatieven voor proberen te ontwikkelen op een egalitaire manier.

    Wat ik veel belangrijker en interessanter vindt aan de geschiedenis, is hoe we ons met de lessen uit het verleden – anarchistisch, communistisch, syndicalistisch, insurrectionalistisch – effectief in het hier en nu kunnen organiseren.

    Ook het platformisme kent haar valkuilen doormiddel van partij-achtige structuren die kunnen leiden tot centralisatie bijvoorbeeld en de miskenning van de kennis, mogelijkheden en wensen van het individu.

    Genoeg om over te praten lijkt me. Hopelijk wordt het een interessante discussieavond.

    ps: voetnoot (1) die je stelt is me een beetje onduidelijk. Wat stelde AK-gent voor?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *